رضا

الان که این یادداشت را می نویسم حال خوبی ندارم وروزهای خوبی را سپری نمیکنم مشکلات زیاد واشتباهات پی درپی که باعث همه آنها خودم بوده ام نفسم را بریده است هرروز به فکر خودکشی وخاتمه دادن به زندگی خود،هستم اما رضای عزیزم، طاقت بیار این روزهای سخت وتلخ بزودی میگذرد ومشکلات تمام میشود به خودت ایمان داشته باش وتلاش کن برای زندگی خودت قطعا موفق میشوی

رضای عزیز پیامت رو با دقت و احترام خوندیم. گاهی زندگی اون‌قدر سنگین میشه که انگار زمین زیر پامون خالی میشه. اما همین که تونستی با شجاعت دردها و احساساتت رو بنویسی، یعنی هنوز درونت نوری هست که می‌خواد بدرخشه. اشتباهات بخشی از مسیر رشدن، نه پایان راه. و قوی بودن یعنی همین: تو دل تاریکی، هنوز امید داشتن. یادت باشه: هیچ چیز در این دنیا همیشگی نیست، حتی روزهای سخت. تو ارزشمندی، توانمند و لایق یک زندگی بهتر هستی. فقط ادامه بده، حتی با قدم‌های کوچک. ما اینجاییم، نویدک با توئه اگر دوست داشتی، همیشه می‌تونی با ما در تماس باشی. تو تنها نیستی.